Ανάρτηση από Genti

Κυκλοφόρησαν δύο νέα βιβλία από τις εκδόσεις των ξένων:

Το πρώτο είναι το πιο πρόσφατο (κυκλοφόρησε στη Γαλλία την άνοιξη του 2012)
του Ραούλ Βανεγκέμ
με τίτλο ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
(μετάφραση: Εύη Παπακωνσταντίνου, 112 σελ.)

Το δεύτερο είναι μια συλλογή τριών κειμένων
του Μάσιμο Ντε Άντζελις
μαζί με έναν Πρόλογο και μια Εισαγωγή του συγγραφέα γραμμένα ειδικά
για την ελληνική έκδοση
με τίτλο ΚΟΙΝΑ, ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ
(μετάφραση: Σωκράτης Παπάζογλου - Χάρης Τσαβδάρογλου, 152 σελ.)



Ι.
Αισθάνθηκα αυτή τη νέα πνοή που διεγείρει –όχι μόνο στα παιδιά και τα
εγγόνια μου, αλλά και σε ολοένα και περισσότερους νέους ανθρώπους– τη
θέληση να θέσουν τις βάσεις για πραγματικές ανθρώπινες αξίες (την
αλληλεγγύη, τη δημιουργικότητα, τη γενναιοδωρία, τη γνώση, την
επανεφεύρεση του έρωτα, τη συμμαχία με τη φύση, τη γιορτινή γοητεία
της ζωής), σε ρήξη με τις πατριαρχικές αξίες (την ηγεμονία, τη θυσία,
την εργασία, την ενοχή, τη δουλεία, την πελατειακή σχέση, τη
συγκράτηση και απώθηση των συναισθημάτων), οι οποίες ουσιαστικά
βασίζονται στην αρπακτικότητα, το χρήμα, την εξουσία και αυτόν τον
διαχωρισμό από το είναι, απ’ όπου πηγάζουν ο φόβος, το μίσος και η
περιφρόνηση του άλλου.
Στη σκιά των μέσων ενημέρωσης που την αγνοούν κατ’ επάγγελμα, μια
ζωντανή κοινωνία οικοδομείται παράνομα κάτω από τη βαρβαρότητα και τα
ερείπια του παλαιού κόσμου. Δεν είναι ανώφελο να δείξουμε με ποιο
τρόπο εκδηλώνεται και πώς θα προχωρήσει.
R.V.

Ο Ραούλ Βανεγκέμ γεννήθηκε στο Βέλγιο το 1934. Συμμετείχε στην
Καταστασιακή Διεθνή από το 1961 μέχρι το 1970. Έχει γράψει περισσότερα
από 30 βιβλία, μεταξύ των οποίων: Βασικές κοινοτοπίες (1962-63), Η
βίβλος των ηδονών (1979), Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου
όντος (2001) και το πιο γνωστό Η επανάσταση της καθημερινής ζωής
(1967) από το οποίο άντλησε το κίνημα των καταλήψεων τον Μάη του '68.

ΙΙ.
Τα τρία κείµενα αυτής της συλλογής, που συνοδεύονται από έναν Πρόλογο και µια Εισαγωγή του συγγραφέα γραµµένα ειδικά για την ελληνική
έκδοση, εµβαθύνουν σε τρεις διαφορετικές αλλά αλληλένδετες όψεις της
κριτικής θεωρίας των κοινών και σε έναν κοινό προβληµατισµό: πώς
µπορούµε να µετασχηµατίσουµε ριζικά τις κοινωνικές συνθήκες της ζωής
µας.
Το πρώτο κείµενο, Διαχωρίζοντας το πράττειν από την τετελεσµένη πράξη:
Το κεφάλαιο και ο µόνιµος χαρακτήρας των περιφράξεων, λαµβάνει ως
αφετηρία του την αναγνώριση των «νέων περιφράξεων» ως βασικών
στοιχείων της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής που εµφανίστηκε µετά την
κρίση του κεϊνσιανισµού στα τέλη της δεκαετίας του 1970, και εξετάζει
την «πρωταρχική συσσώρευση» ως µόνιµο χαρακτηριστικό στην ανάπτυξη του
καπιταλισµού.
Το δεύτερο κείµενο, Η παραγωγή των κοινών και η «έκρηξη» της µεσαίας
τάξης, εξετάζει τη συγκρότηση των εναλλακτικών κοινωνικών συστηµάτων
που βασίζονται στα κοινά, σε ένα περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων.
Επιχειρεί να απαντήσει σε ένα βασικό ερώτηµα: πώς µπορούν να
δηµιουργηθούν εναλλακτικά εγχειρήµατα δεδοµένης της διαίρεσης της
εργατικής τάξης, δεδοµένης δηλαδή της «µεσαίας τάξης».
Το τρίτο κείµενο, Κοινά, κρίσεις και κεφάλαιο, επικεντρώνεται στη
σχέση µεταξύ κοινών και κεφαλαίου, που θεωρούνται εδώ δύο κοινωνικά
συστήµατα τα οποία µπορούν να εξελιχθούν σε κοινωνικές δυνάµεις, και
στον ρόλο που µπορεί να έχει η αφοµοίωση των κοινών στο πλαίσιο της
παρούσας κρίσης.


Ο Μάσιµο Ντε Άντζελις διδάσκει πολιτική οικονοµία στο Πανεπιστήµιο του
Ανατολικού Λονδίνου και επιµελείται τη διαδικτυακή επιθεώρηση The
Commoner. Πιο πρόσφατο έργο του: The Beginning of History: Value
Struggles and Global Capital.