'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)
1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Πηγή: http://www.hellenicparliament.gr (το πλήρωσα υπερτιμολογημένο, αλλά τουλάχιστον έχει μια χρησιμότητα, αν και δεν αξίζει τα λεφτά του)

Λοιπόν οι Έλληνες υποχρεούνται (βάση του Συντάγματος της Ελλάδος) να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία. Απλά πράγματα...
Δεν είμαι ιδιαίτερα έξυπνος ή γνώστης του αντικειμένου, αλλά αυτό ξέρω να ερμηνεύσω το “με κάθε μέσο” γιατί είναι ξεκάθαρο, όταν λέμε με κάθε μέσο εννοούμε με κάθε μέσο, δηλαδή όχι απλά γιαούρτια ή αυγουλάκια, αλλά βόμβες, όπλα, σπαθιά, νυχοκόπτες ότι έχει ο καθένας. Όταν οι κυβερνώντες, που εμείς επιλέξαμε, αποφάσισαν να ψηφίσουν νόμους που δεν σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή που δίνουν εντολές ασεβείς προς την αξία του ανθρώπου, τότε ενεργοποίησαν το εκατοστό εικοστό άρθρο του Συντάγματος δημιουργώντας την υποχρέωση να αντισταθούμε με κάθε μέσο. Φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να ψηφιστεί ένας νόμος που θα εξειδικεύει “το κάθε μέσο” αλλά δεν υπήρξε τέτοιος νόμος πριν το σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας οπότε μέχρι την αποκατάσταση της νόμιμης τάξης δε θα σήμαινε και πολλά...
Μας έτυχε να ζήσουμε αυτή την εποχή που όλα είναι πονηρά, γιατί δεν έχουμε ένα ξεκάθαρο εσωτερικό ή εξωτερικό εχθρό, αλλά πολλές στιγμές την ημέρας είμαστε ο εχθρός που αντιπαλεύουμε δημιουργώντας σύγχυση σε όσους ακούν τη συνείδηση και τη καρδία τους. Η βία που μας ασκείται είναι πρωτόγνωρη γιατί δε στοχεύει (απλά;;) στην υλική εξαθλίωση, αλλά στη ψυχική και συνειδησιακή υποδούλωση, δημιουργώντας τις συνθήκες για την κατάργηση στην πράξη αυτού του άρθρου του Συντάγματος και στη συνέχιση στο διηνεκές αυτής της ανωμαλίας που βιώνουμε.
Αν διάβασες μέχρι αυτό το σημείο ας πρόσεχες, γιατί τώρα ξέρεις, όποτε θα επιλέξεις πλευρά θέλοντας και μη...
Αλλά μη πέσεις στη παγίδα τους, δεν θα δεις καμία αλλαγή πιθανώς άμεσα, αλλά οφείλεις να γίνεις η αλλαγή που θες, από όπου και να βρίσκεσαι (ή θα βρεθείς), στο βαθμό που αντέχεις.
Υ.Γ. Αν αναρωτιέσαι αν εσύ οφείλεις να αλλάξεις το κόσμο, έχεις απαντήσει ήδη στην ερώτηση σου, κάτι πάει στραβά και αφού έπεσε στη αντίληψή σου χρωστάς στον εαυτό σου μόνο να κάνεις κάτι γι’ αυτό, ε;