Μια πρώτη απόπειρα πληροφόρησης συντρόφων για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη

Posted by RossoNero | Posted in | Posted on 2:30 μ.μ.


Εδώ και πολλούς μήνες κυκλοφορεί στο κέντρο και σε ορισμένες γειτονιές της Θεσσαλονίκης
μια 20μελής συμμορία. Η συμμορία αυτή διαθέτει ήδη στο ενεργητικό της ένα μακροσκελή κατάλογο φασιστικών συμπεριφορών και δράσεων, καθώς έχει κατά καιρούς επιτεθεί βίαια σε αρκετούς συντρόφους τόσο σε συναντήσεις στον δρόμο και σε χώρους διασκέδασης όσο και
την ώρα που εργάζονται , τραμπουκίζει και στέλνει στο νοσοκομείο οποιονδήποτε δεν τους φαίνεται 'αρκετά αρσενικός' για τα γούστα τους όπως έκανε και πριν λίγο καιρό σε αντί-ομοφοβικό πάρτι στα πανεπιστήμια, ενώ πρόσφατα “κατορθώματα” τους είναι η επίθεση και ο σοβαρός τραυματισμός συντρόφου που εργαζόταν ως πακετάς στο μαγαζί που δούλευε με
αποτέλεσμα να χάσει την δουλειά του, καθώς και εισβολή σε εστιατόριο που λειτουργούν αναρχικοί στο κέντρο της πόλης, κάνοντάς το λαμπόγυαλο την ώρα που μέσα έτρωγαν άνθρωποι.

Την Πέμπτη 8 Μάρτη, τα παραπάνω άτομα επιτέθηκαν σε χώρο εργασίας αναρχικών και τραυμάτισαν σοβαρά με χτυπήματα στα χέρια και το κεφάλι έναν από τους συντρόφους που
εργαζόταν εκείνη την ώρα. Λίγες ώρες μετά η ίδια συμμορία επιτέθηκε δολοφονικά στα άτομα που εργάζονταν στον αυτοδιαχειριζόμενο πάγκο στο πολυτεχνείο καταδιώκοντας ένα σύντροφο και τραυματίζοντας άλλο ένα, εφορμώντας από τον χώρο με την επονομασία Ναδίρ που βρίσκεται στις Β' φοιτητικές εστίες. Άμεσα μαζευτήκαμε στο χώρο του Πολυτεχνείου όπου και οι εν λόγω αποκρούστηκαν έως στο Ναδίρ. Ακολούθησε πετροπόλεμος και φύγαμε μετά την εμφάνιση διμοιρίας των ΜΑΤ. Λίγο αργότερα αποφασίσαμε να τους βρούμε στον χώρο τους, όπου και τον βρήκαμε άδειο. Σπάστηκαν οι πόρτες και ο χώρος αφοπλίστηκε χωρίς να γίνουν ζημιές στο εσωτερικό του.

Το πρόσχημα των δήθεν άλυτων πολιτικών διαφορών στο εσωτερικό του χώρου της Θεσσαλονίκης' είναι πλέον άκυρο ακόμα και σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς, αφενός εμείς δεν νοιώθουμε από καιρό τώρα τίποτα κοινό μαζί τους, αφετέρου αυτοί μας γνωστοποίησαν ότι δεν θεωρούν εαυτούς κομμάτια κανενός χώρου και κανενός κινήματος.

Τα θρασύδειλα αυτά τσογλάνια, έχουν επιλέξει να ξεκινήσουν έναν πόλεμο φθοράς εναντίον
ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε πολλά ανοιχτά και δημόσια συλλογικά εγχειρήματα, χρησιμοποιώντας μάλιστα τακτικές ανταρτοπόλεμου, και ένα επίπεδο βίας που αυξάνεται από βδομάδα σε βδομάδα. Η χρονική συγκυρία, δε, κατά την οποία συμβαίνει αυτή η κλιμάκωση,
σε συνδυασμό με το θράσος των επιθέσεων, μας φαίνονται από περίεργα έως και ιδιαιτέρως ύποπτα ως προς το βάθος και την προέλευση των εμπνευστών τους.

Συνυπεύθυνοι αυτών των επιθέσεων και συμπεριφορών, είναι για εμάς και όσα άτομα ή χώροι
τους αβαντάρουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παρέχοντάς τους ασυλία, βάση συσπείρωσης και ψευδό-πολιτικό μανδύα.

Εμείς από την πλευρά μας, έχουμε να πούμε τα εξής: Όταν ξεκινήσαμε τον πόλεμο ενάντια
στους μεγαλύτερους νταβατζήδες αυτού του κόσμου, τους καπιταλιστές και τα κράτη τους, μάλλον δε φανταζόμασταν ότι θα πρέπει ν' αναλώσουμε πολύτιμο χρόνο και ενέργεια για ν' ασχοληθούμε με θλιβερά τσουτσέκια όπως τα εν λόγω άτομα.


Αλλά το να φτάνουν σύντροφοι και συναγωνιστές να αυτοπεριορίζουν τις διαδρομές τους
στο κέντρο της πόλης υπό το ενδεχόμενο μαζικού λιντσαρίσματος, άλλοι να χάνουν τη δουλειά τους εξ' αιτίας αυτού, και γενικά το να επιχειρείται να τεθούν ολόκληρα κομμάτια ενός ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου σε ομηρία από μια παρέα ανεγκέφαλων που γρυλίζουν, δεν είναι σημάδι ότι έφτασε ο κόμπος στο χτένι, αλλά ότι και ο κόμπος και το χτένι πρέπει να κοπούν άμεσα.

Απέναντι στους εαυτούς μας, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας και σε οποιονδήποτε
ενδιαφέρεται έμπρακτα για κάθε αγώνα που μπορεί να διεξάγεται αυτή τη στιγμή, σ' ένα κοινωνικό τοπίο ολοένα και πιο κανιβαλικό και επειδή προφανώς θα ήταν τουλάχιστον αστείο να εναποθέσουμε την προστασία μας στην οποιαδήποτε αστυνομία, επιφυλασσόμαστε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε μέσο κριθεί απαραίτητο για τη συλλογική μας αυτοάμυνα, όπως και ήδη το πράττουμε.

Για όλα όσα έχουν ήδη γίνει, αλλά και για οτιδήποτε συμβεί από 'δω και στο εξής,υπεύθυνη θα είναι η συγκεκριμένη συμμορία, και όσοι βρίσκονται με οποιοδήποτε τρόπο από πίσω της.

8/3/2012, Θεσσαλονίκη


Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ, κατάληψη Terra Incognita, κατάληψη Ορφανοτροφείο, στέκι στο Βιολογικό, ελευθεριακό στέκι στο Πολυτεχνείο, στέκι στην Μόδη, στέκι Yol underground, ΕΣΕ
Θεσσαλονίκης, ΑΣΘΜΑ, ομάδα Sans Reserve, Σαλταρισμένες/οι, σύντροφοι και συντρόφισσες από τα Δυτικά, ομάδα αντιπληροφόρησης Κακά Μαντάτα, αναρχικοί-αναρχικές, σύντροφοι και συντρόφισσες

Comments (6)

“Ξεκάθαρες πια στο μυαλό του οι σκέψεις,

επιστρέφει τα όσα του έμαθε η εποχή στην οποία κοιμήθηκε.”



Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει στη Θεσσαλονίκη μια 60μελης ομάδα εναλλακτικών ατόμων που θεωρεί πως είναι ο αναρχικός χώρος της Θεσσαλονίκης . Το πώς βρήκε έδαφος και αναπτύχτηκε αυτή η γάγγραινα εδώ, είναι απορίας άξιο. Όπως και να ‘χει όμως αυτή η ευθύνη δεν βαραίνει εμάς αλλά την προηγούμενη γενιά. Εμάς όμως αφορά να τους κόψουμε τα χέρια εφόσον επιτίθενται σε αναρχικούς και στις δομές τους.

Αυτός ο όχλος έχει εισχωρήσει στον αναρχικό χώρο με σκοπό να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του. Αυτή η άμορφη μάζα συσπειρώνεται γύρω από την κατάληψη φάμπρικα υφανέτ και βρίσκει στήριξη από την κατάληψη ορφανοτροφείο και την κατάληψη terra incognita.

Έτσι λοιπόν, νομίζοντας ότι κατέχει το copyright της αναρχίας έχει φτιάξει ένα νέο είδος “αναρχίας”. Σε αυτό τον εκφυλισμένο χώρο δεν έχουν θέση η σύγκρουση και αντιβία ούτε η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους αλλά η επιλεκτική αλληλεγγύη με κριτήρια την προσωπική γνωριμία και τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα. Δεν υπάρχει αντιφασισμός αλλά lifestyle αντισεξισμός. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη στις καταλήψεις αλλά καβάντζωμα της καβάτζας τους. Τα άτομα αυτά τα διακατέχει ένας άρρωστος πολιτικός ελιτισμός. Μια πολιτική υπεροψία που στην ουσία είναι ανεδαφική.

Αυτοί οι χώροι εδώ και καιρό έχουν αντικαταστήσει επάξια την αριστερά. Από το Δεκέμβρη του 2008 και μετά και λειτουργούν ως άμμος στα γρανάζια της αναρχίας, ως τροχοπέδη. Δε βρισκόμαστε προ εκπλήξεως· ο ρεφορμισμός ήταν πάντα ένας από τους εχθρούς των αγωνιστών. Τέτοια εγχειρήματα-κανονικότητες δεν προκάλεσαν ποτέ την εξέγερση, δεν οδήγησαν ποτέ στο δρόμο προς την επανάσταση αλλά αφομοιώθηκαν από το σύστημα πριν καν δημιουργηθούν.

Τα λόγια όμως είναι λόγια και ενδεχομένως άμα έμεναν μόνο σε αυτά να απαντιόνταν με λόγια. Αυτή η 60μελης ομάδα εναλλακτικών έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια 2 φορές σε επίθεση ενάντια σε καταλήψεις του αναρχικού χώρου. Η πρώτη φορά ήταν στις 17 Μαΐου 2009 όταν επιτέθηκαν στην κατάληψη Street Attack στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με αφορμή ένα ξυλοδαρμό και με αίτια την επιθυμία τους να επικρατήσει η δικιά τους εκφυλισμένη τάση στην πόλη. “Κάθαρση της αναρχίας” το αποκαλούσαν.

Η δεύτερη επίθεση έγινε την Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012 ενάντια στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ. Είχαν προηγηθεί άλλες δυο αποτυχημένες απόπειρες εναντίων της κατάληψης που αποκρούστηκαν με επιτυχία. Στην τρίτη επίθεση, όταν η κατάληψη ήταν άδεια, αυτός ο συρφετός μπήκε στο χώρο και αφαίρεσε σημαντικό εξοπλισμό της κατάληψης.

Το ποιοι είναι φαίνεται και από το γεγονός ότι μια ώρα πριν τη είσοδο τους στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ είχαν προβεί για μια ολόκληρη ώρα σε απαγωγή-βασανισμό συντρόφισσας που συμμετείχε παλιότερα στην τακτική συνέλευση της κατάληψης με σκοπό να πάρουν πληροφορίες από αυτήν για το που βρίσκονται οι σύντροφοι της ώστε να τους την πέσουν.

Το τελευταίο διάστημα κάποιοι κύριοι εκπρόσωποι αυτής της τάσης εισπράττουν αυτό που τους αναλογεί.

Εν κατακλείδι, η εποχή που για να λέγεσαι αναρχικός στη Θεσσαλονίκη απαιτούσε ένα συγκεκριμένο lifestyle και υπάκουε σε μια εκφυλισμένη αναρχική νόρμα, έχει από καιρό παρέλθει. Στην νέα αναρχία δεν υπάρχει επιλεκτική αλληλεγγύη, ναρκωκουλτούρα, δήθεν αντισεξισμός και lifestyle. Αυτά και οι εκφραστές τους θα καταλήξουν στα σκουπίδια της ιστορίας.

Αλληλεγγυη στους συντροφους του ΝΑΔΙΡ.
Πατηστε τα εναλλακτικα σκουληκια που εχουν εισχωρήσει στο χωρο μας και τον αλλοιώνουν με τον πιο υπουλο τροπο.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΑΣ, ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ.
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑ.

Θα συμφωνήσω τελευταίε ανώνυμε αλλά όχι με την βια ,δεν είναι λύση αυτή γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Το πιο σωστό κατά την γνώμη μου είναι με τον διάλογο και την συζήτηση μεταξύ των ομάδων αλλά και μέσα στις ίδιες τις ομάδες αυτές, ίσως έτσι κατά την γνώμη μου θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και θα έρθουν στην επιφάνεια οι πραγματικές διαφορές.
Κρίμα γιατί αυτή η κατάσταση της καινούριας εναλλακτικής αναρχίας ή οπως θελετε ονομαστε την "τύπου υφανετ" έχει αλλοιώσει πολλούς αναρχικούς χώρους. Από προσωπική εμπειρία πάντα, έχω συναντήσει από κνητες μέχρι πασοκους στους χώρους αυτούς και αυτό με λυπεί αφάνταστα γιατί βαπτίζονται σαν καταλήψεις αναρχικών.
Τι κάνουν οι αναρχικές ομάδες γι' αυτό, εκτός από την βια;;;;

lifestyle αναρχισμος η νεα ταση της μοδας

χα χα
το lifestyle ειναι μαγικο
απο αναρχικο σε κανει νουμερο

Ο όρος lifestyle αναρχισμος εφευρέθηκε από το Μπούκτσιν σε μια μπροσούρα του και αναφέρεται στους "αναρχικούς" οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται (αν και πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουν) για την Επανάσταση και την Αναρχία, αλλά εντάσσονται στο χώρο απλά γιατί αντλούν ταυτότητα από αυτόν, με τον ίδιο τρόπο που ένας χεβυμεταλάς ή ένας ρέιβερ δηλώνει τέτοιος επειδή αντλεί ταυτότητα από αυτό...

Ιδιαίτερα μετα το 1995 είναι φαινόμενο ιδιαίτερα ενισχυμένο στην Ελλάδα, ξεκίνησε θα έλεγα από την άκριτη υιοθέτηση πολλών μορφών δράσης και ιδεών της αυτονομίας (π.χ. κοινωνικοί χώροι, αντι-κινήματα κτλ.) οι οποίες χωρίς κατανάγκη να είναι "κακές" έγιναν αυτοσκοπός... Σήμερα πλέον το ίδιο φαινόμενο υπάρχει ακόμα και σε υπερασπιστές του "αντάρτικου πόλης" (sic) όπου βλέπεις ανθρώπους να δηλώνουν επαναστάτες πράγμα αστείο αν σκεφτεί κανείς ότι δεν έχει γίνει καν Επανάσταση, ή ... "αντικοινωνικοί αναρχικοί" λες και υπάρχει τέτοιο πράγμα ή λες και έχει νόημα ένας τέτοιος όρος....

Με τα παραπάνω θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν 100% lifestyle αναρχικοί και 100% "καθαροί" αναρχικοί... και ότι δεν θα πρέπει να εντοπίζουμε την έννοια μόνο στο επίπεδο των ιδεών, αλλά όλοι μας λιγότερο ή περισσότερο έχουμε μια τέτοια τάση την οποία θα πρέπει να καταπολεμήσουμε...

Δημοσίευση σχολίου