Ας ξεκινήσουμε κατ αρχήν με το τι δεν είναι .Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι ένα παιχνίδι με ιδεολογία όπως πολλοί γραφικοί πιστεύουν .Ούτε καν παιχνίδι δεν θα μπορούσαμε αθώα να το χαρακτηρίσουμε αφού μιλάμε για μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις παγκοσμίως. Από τα γεννοφάσκια του το ποδόσφαιρο όταν ήταν ακόμα προνόμιο των μαμμόθρεφτων πλουσίων κολεγιόπαιδων της Αγγλίας απέκλειε τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα στο να μπορούν να παίξουν η να παρακολουθήσουν τον μελλοντικό βασιλιά των σπορ. Από την στιγμή που αυτό άλλαξε και άρχισαν να ιδρύονται χιλιάδες ποδοσφαιρικά σωματεία και το ενδιαφέρον των φιλάθλων άρχιζε να μεγαλώνει το ποδόσφαιρο από τις αρχές του 20ου αιώνα έγινε η νέα θρησκεία ανεξάρτητα σε ποια κοινωνική τάξη άνηκε ο καθένας .Για τους καταπιεσμένους προλετάριους ήταν ένα είδος εκτόνωσης ,κάθε φορά που έβλεπαν να μπαίνει ένα γκολ φανταζόταν ότι έριχναν μια γροθιά στα μούτρα του αυταρχικού αφεντικού τους. Για την άρχουσα τάξη πάλι ήταν χρήσιμο εργαλείο για την χειραφέτηση και την αποπολιτικοποίηση των μαζών (κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο που έλεγε και ο αείμνηστος ο Γεωργάκης ο Παπαδόπουλος).Ένα άλλο τρανταχτό παράδειγμα εκμετάλλευσης του λαού με πρόσχημα το ποδόσφαιρο που έμεινε και στην ιστορία έρχεται από την Λατινική Αμερική. Μιλάμε για τον πόλεμο του ποδοσφαίρου μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ για τα προκριματικά του παγκόσμιου κυπέλλου του 1970 όπου άφησε πίσω του 6000 νεκρούς, όπου η αρχή της σύρραξης έγινε μετά την αυτοκτονία μιας φιλάθλου επειδή έχασε η ομάδα της και όλα αυτά για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.

Εάν ρωτήσεις έναν φίλαθλο γιατί λατρεύει την ομάδα του σαν θεό θα σου απαντήσει με ένα σωρό ασυναρτησίες του στυλ ότι η ομάδα μου έχει την καλύτερη ιδεολογία ότι έχουμε καλύτερο κόσμο ότι είμαστε ανώτεροι ότι έχουμε μεγάλη ιστορία κ.τ.λ. Το μονό που δεν θα σου πει είναι ότι την ομάδα την λάτρεψε από την πλύση εγκεφάλου που είχε υποστεί μικρός από τον μπαμπά και τον θείο . Συνεχίζει να την λατρεύει για να δείχνει ότι είναι γνήσιο αρσενικό στην γκόμενα ή την γυναίκα του ή γιατί ταυτίζεται με την ίδια ομάδα και τις νίκες της ή γιατί έχει ταυτιστεί με κάποιον αστοιχείωτο παίχτη (γνωστό ηλίθιο σλόγκαν:θρησκεία αλλάζεις ,γκόμενα αλλάζεις ομάδα όμως ποτέ).
Αυτά για έναν μέσο οπαδό ο οποίος θα αρκεστεί στο να πάει την άλλη μέρα από την νίκη της ομάδας του στην δουλειά και να αναλύει λεπτέ προς λεπτό για ώρες το χτεσινό παιχνίδι της ομάδας του, τις ευκαιρίες που χάθηκαν το πέναλτι, που δεν μέτραγε το οφσάιντ που δεν ήταν οφσάιντ και γενικά να έχουμε κάτι να λέμε για να το παίξουμε ειδήμονες του ποδοσφαίρου. Η ομαδάρα του έχει πλουτίσει εν τω μεταξύ από πάσης φύσεως μπιχλιμπίδια που φέρουν την στάμπα της. Μπρελόκ, εισιτήρια διαρκείας, φανέλες , κανατες ,μποξερακια, κομπολόγια , σημαίες, σαγιονάρες, αυτοκόλλητα,καπότες ,κάλτσες, κασκόλ ,σκούφοι και ένα κάρο άλλα σκουπίδια που τον κάνουν να είναι υπερήφανος για τα λεφτά που χάλασε για να κάνει την ΠΑΕ και την προεδραρα πάμπλουτους .Να μην αναφερθούμε αναλυτικά για τα αστρονομικά ποσά που κερδίζει μια ΠΑΕ από τα εισιτήρια των αγώνων πρωταθλήματος-κυπέλλου, τα τηλεοπτικά δικαιώματα,τις πωλήσεις παιχτών ,τα στημένα παιχνίδια σε συνεννόηση με τους αρχιμαφιόζους του ΟΠΑΠ και τις διαφημίσεις. Για τα απίστευτα φράγκα που παίρνουν οι ποδοσφαιριστές θα μιλήσουμε μια άλλη φορά.

Ας δούμε όμως τι γίνεται με τους πιο ακραίους οπαδούς, αυτούς που είναι διατεθειμένοι να το παίξουν νταβατζήδες της ομάδας και να χύσουν αίμα για αυτήν. Τα πρώτα κρούσματα χουλιγκανισμού υπάρχουν από την απαρχή του ποδοσφαίρου, αλλά το μεγάλο πρόβλημα φάνηκε στις αρχές της δεκαετίας του 60 στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου προβλήθηκε και από τα ΜΜΕ σαν ένα ενδιαφέρον θέαμα ,το να βλέπεις δηλαδή τους αντιπάλους οπαδούς δυο ομάδων να πλακώνονται στα μπουκέτα. Στην υπόλοιπη υφήλιο το φαινόμενο του χουλιγκανισμού πήρε τεράστιες διαστάσεις τις δεκαετίες 70 και 80.Αν κάναμε ένα ψυχογράφημα στον χουλιγκανο, θα ανακαλύπταμε ότι είναι ένα παιδί ( υπάρχουν και 40ρηδες και 50ρηδες παρακαλώ ) κοινωνικά καταπιεζόμενο που μη έχοντας την δυνατότητα να αντιδράσει με άλλο τρόπο για την αδικία της κοινωνίας και μη μπορώντας να ανήκει σε κάποια άλλη κοινωνική ομάδα, κατάληξε να πολεμάει για έναν σκοπό που ούτε ο ίδιος ξέρει ποιος είναι (φανταστείτε όλη αυτήν την ενέργεια ενάντια στο κατεστημένο!). Πολλοί πλακώνονται μόνο και μόνο για την έκρηξη αδρεναλίνης που νιώθουν, άλλοι νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση, άλλοι το κάνουν για προσωπική προβολή και το υπόλοιπο κοπάδι γιατί νομίζει ότι κάπου ανήκει και έτσι γιατρεύονται μέσα τους πάσης φύσεως ανασφάλειες. Τα ξυλικια πλέον δεν πέφτουν μέσα στο γήπεδο αλλά κλείνονται με ραντεβού κατ' οπιν συνεννόησης των υψηλόβαθμων κάθε συνδέσμου (οι οποίοι παίρνουν και τα χαρτζιλικια τους από τις ΠΑΕ) στους δρόμους. Όλο και κάποιο ανίδεο παιδάκι θα μαχαιρωθεί ή θα μείνει ανάπηρο από όλη αυτήν την ιστορία χωρίς να ξέρει για ποιον έπεσε στον πόλεμο και για ποιανού το συμφέρον. Δεν είναι λίγες όμως και οι περιπτώσεις που οι χούλιγκαν μιας ομάδας έχουν μπασταρδέψει την πολιτική με το ποδόσφαιρο για να υπάρχει και κάποιο νόημα στην όλη φάση και ιδρύονται φασιστικοί σύνδεσμοι που υποστηρίζουν μια μεγάλη ομάδα (βλέπε την καθαρά φασιστική LAZIO, εδώ στην ψωροκώσταινα υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα PAO ULTRAS, OLYMPIAKOS NATIONALISTS, AEK NASIONALISTS κ.α.).Τα ίδια σκατά με άλλο χρώμα δηλαδή να πλακώνονται μεταξύ τους για την ομάδα αλλά η εθνική, εθνική. Βέβαια υπάρχει και η αντίπερα όχθη με αριστερούς και αντιφα και αυτό αποδεικνύει ότι μια ομάδα δεν εξυπηρετεί κάποια πολιτική η άλλη ιδεολογία αλλά είναι ένα μέσο εκτόνωσης από την ρουτίνα και την καταπίεση του κάθε πικραμένου.

Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού και το όπιο του λαού σήμερα είναι το ποδόσφαιρο γι αυτό δεν θέλω να κάνω κανέναν οπαδό να νιώθει μαλάκας για αυτό που διάλεξε ,είναι σαν να λες σε έναν μοναχό που αφιέρωσε την ζωή του στον μοναστικό βίο ότι δεν υπάρχει θεός και με αποδείξεις,στεναχωριέσαι και μόνο που βλέπεις τα μούτρα του. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να δίνουμε στο ποδόσφαιρο όλη αυτή την σημασία και να το δούμε όπως πραγματικά είναι ένα ομαδικό παιχνιδάκι δηλαδή και τίποτα παραπάνω η ακόμα καλύτερα ας το πούμε ποδοσφαιρακι να τελειώνουμε.

ΑΝΤΙΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΣ