Καθώς ο άγιος μας Χρυσόστομος κάνει μπίζνες ντήλς με τους υπόλοιπους αγίους ημίθεους προσκεκλημένους του, από όλη την ελλάδα, αυτές τις μέρες στο νησί μας, υπάρχουν προβληματισμοί που αφορούν εμάς, τους κοινούς θνητούς. Ξέρετε, μικρά θέματα όπως είναι η δημόσια υγεία και παιδεία, πόλεμοι, πείνα, εκμετάλλευση, κλίμα, ρατσισμός...ας πούμε. Θέματα τα οποία ούτε στο χειρότερο τους εφιάλτη δεν θέλουν να τα θίξουν οι μεγάλοι μας άρχοντες- επιχειρηματίες στο “πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα Προσκυνηματικές Περιηγήσεις”. Γιατί; Μα γιατί δεν τους ενδιαφέρει φυσικά. Γιατί ο απώτερος στόχος των αγίων πνευματικών ηγετών μας δεν είναι η “σωτηρία των ψυχών μας, η αλληλεγγύη και η άνευ όρων απεριόριστη αγάπη προς όλους και όλα”, αλλά το κέρδος, το χρήμα. Αυτός είναι ο “θεός” προς τιμήν του οποίου κανονίζουν “Προσκυνηματικές Περιηγήσεις” στη Ζάκυνθο.
Αναρωτιέμαι πως γίνεται ένας εκπρόσωπος του Χριστού να κάθεται πάνω σε ένα μάτσο λεφτά και να διεξάγει επιχειρηματικές δραστηριότητες ούτως ώστε να γίνει ο ίδιος και 5 άρχοντες συνεργάτες του ακόμα πιο πλούσιοι, απο τη στιγμή που ο μέσος άνθρωπος ζει κάτω απο τα όρια της φτώχειας. Αν δεν κάνω λάθος ο θεός του, Χριστός, είπε “ο έχον δύο χιτώνες να δίνει τον έναν” και “αγαπάτε αλλήλους” και άλλα πολλά. Ή αυτά δεν ισχύουν για τους εκπροσώπους του; Δεν νομίζω. Λοιπόν πως γίνεται ο χοντρομπαλάς να έχει τέτοια περιουσία και τέτοια κοιλιά; Όταν υπάρχουν παιδάκια που ζουν την απόλυτη εξαθλίωση παγκοσμίως ο “άνθρωπος του θεού” ζει στη χλιδή και μεγαλώνει τη κοιλιά του και άλλο. Ας μαντέψω, ο θεός τον ανταμείβει γιατί είναι τόσο καλός άνθρωπος και απο την άλλη τιμωρεί μικρά παιδάκια στο αφγανιστάν, ιράκ, αφρική, νότια αμερική, ασία.... γιατί είναι κωλόπαιδα και δεν αξίζουν ούτε να τα φτύσει, ε;
“Μα τι δουλειά έχει ο μητροπολίτης μας με τα παιδάκια που πεθαίνουν και με όλα τα δεινά του κόσμου;”. Εγώ βασικά δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά έχει γενικά ο τράγος, εκτός απο το να ασκεί εξουσία πάνω μας χειραγωγώντας τις φτωχές συνειδήσεις των μαζών (που περεπιπτώντος θεωρεί κοπάδι του με πρόβατα) στην υποταγή, την ανοχή και την αδράνεια και με αυτόν το τρόπο να διατηρεί αυτό το καθεστώς σκοταδισμού το οποίο έχει καταλάβει το πλανήτη μας και για το οποίο υποφέρει το μεγαλύτερο ποσοστό της ανθρωπότητας. Ο θεσμός της εκκλησίας απο αρχαία χρόνια αποτελεί ένα εργαλείο της εξουσίας για τον έλεγχο του πληθυσμού. Το 1821 όταν ξεκίνησε η Επανάσταση η εκκλησία μέσω του Πατριαρχείου ΤΗΝ ΑΦΟΡIΣΕ όπως αφόρισε και τους επαναστάτες, το Ρήγα Φεραίο, αλλά και τον Υψηλάντη, θεωρώντας την τυφλή υποταγή αρετή καλών χριστιανών και την εξουσία της οθωμανικής αυτοκρατορίας και των ντόπιων τσιφλικάδων τους “θέληση του θεού”. Πρωτοστάτησε κατά της επανάστασης και όχι κατά την επανάσταση όπως μας μαθαίνουν από μικρή ηλικία στο σχολείο. Καθώς επίσης και κατά τη χούντα το 1967, όπως όλοι γνωρίζουμε, η εκκλησία ήταν η πρώτη που καλωσόρισε τους στρατηγούς χαρακτηρίζοντας τους “σωτήρες”. Ο ρόλος της εκκλησίας ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο ίδιος: όργανο της εκάστοτε εξουσίας για την επιβολή της. Αυτή είναι η δουλειά της. Η επήρεια της βασίζεται στο φόβο, την προκατάληψη, τις τύψεις κ.α. με αποτέλεσμα την καταστολή της σκέψης, του συναισθήματος, της δημιουργικότητας και οποιαδήποτε μορφή αντίστασης.
Μας υποβιβάζουν απο μικρή ηλικία λέγοντας μας ότι οι άνθρωποι είμαστε αδύναμοι, κανουμε συνέχεια λάθη και είμαστε γεννημένοι αμαρτωλοί Λένε ακόμη ότι απο τα γονίδια μας είμαστε ελαττωματικό είδος, είμαστε κακοί και πρέπει να μετανιώνουμε και να πληρώνουμε όλη μας τη ζωή. Ταυτόχρονα μας μαθαίνουν τον ατομικισμό, να κοιτάμε μόνο τη πάρτη μας και το προσωπικό μας όφελος και να αδιαφορούμε για τη δυστυχία των άλλων. Από όταν είμαστε μικρά παιδάκια μας εμφυτεύουν σκατά και σκουπίδια μέσα το εύθραυστο νου μας για να μπορούν να μας εκμεταλλεύονται και να μας ελέγχουν στη συνέχεια για το υπόλοιπο της ζωής μας. Η εκκλησία παίζει έναν από τους κυριότερους ρόλους σε αυτό.
Τέλος, για όσους από μας έχουμε συνείδηση και μπορόυμε να σκεφτούμε κριτικά, είναι απλά τα πράγματα: ας εφαρμόσουμε τα διδάγματα της θρησκείας στην καθημερινότητα μας, όπως αγάπη, αλληλεγγύη, αδελφοσύνη, ενότητα, ισότητα και ειρήνη και ας ξεκολλήσουμε απο τις εκκλησίες και τους παπάδες. Ας ξεριζώσουμε το θεσμό της εκκλησίας από την κοινωνία μας. Δεν έχουμε ανάγκη απο διαμεσολαβητές. Είμαστε όλοι ένα. Είμαστε όλοι ξεχωριστά κομμάτια του ίδιου σύμπαντος και δεν θα επιτρέψουμε να μας διχάζουν ξεπερασμένες ιδέες και προκαταλήψεις.

“Επώνυμος”